ശരവേഗമോടെന് മനസ്സു പായുന്നുവോ
ശിശിരകാലത്തിന്നോര്മ്മകള് തെളിയുന്നുവോ
മധുമാസക്കാറ്റില് മനം കവര്ന്നതാ
മര്മ്മരങ്ങളുമെന്നെ പുണര്ന്നുവോ
ഹിമകണങ്ങള് ഒരു കുഞ്ഞു സ്ഫടികമായ്
ദളതലങ്ങളില് മിന്നിത്തുടിക്കവേ
അറിയാതോര്മ്മകള് കൈപിടിച്ചെന്നെയാ
പതിവു വഴികളില് മെല്ലെ നടത്തിയോ
അരുണകിരണ പ്രഭയില് ജീവന്തുടിക്കുമാ
അരളിപ്പൂവുകള് വീഴും വഴികളില്
കൈകള് കോര്ത്തു പിടിച്ചു നടന്നു നാം
കഥകള് ചൊല്ലിയതിന്നലെയെന്നപോല്
ഇനിയൊരിക്കലുമകലാതിരിക്കുവാന്
ഇണയെപ്പോലെ നാമൊന്നായ് നടന്നതും
ഇന്നലെക്കണ്ടൊരാ പാഴ്ക്കിനാവു പോല്
എന്നെ വിട്ടു നീ എങ്ങോ മറഞ്ഞതും
ഇടയിലൊരു വേനല് മഴപോലെന്നുള്ളിലായ്
ഇതള് വിരിയാറുണ്ടാ സൗഹൃദച്ചെപ്പിലെ
വാടാമല്ലി പൂവിന്നിതള്പോലെ, വാടാതുള്ളൊരാ കാലത്തിന്നേടുകള്.....